donderdag 24 maart 2011

De geschiedenis herhaalt zich

Sinds onze laatste ontmoeting is er veel veranderd. Hoewel ik mijn familie al een aantal maanden, sommigen zelfs meer dan een jaar niet heb gezien, heeft de uitgave van mijn boek een dramatisch effect gehad op de toch al beschadigde verstandhouding met mijn broers, zus, schoonzus en zwager. Exact op de vijfde sterfdag van mijn moeder ontving ik per post, in afzonderlijke enveloppen van ieder een brief waarin zij mij, ieder in zijn of haar eigen bewoordingen, duidelijk maakten dat ze geen contact meer met mij willen.
   Hoewel mijn oudste broer gelukkig ook nog wel goede herinneringen aan mij heeft, werd hij – zoals hij zelf aangeeft in zijn brief – door de omstandigheden gedwongen deze laatste brief aan mij te schrijven. Hij wil vanaf dat moment geen contact meer met mij.
   Mijn zus schrijft  mij in haar brief dat onze relatie nooit veel heeft voorgesteld en nooit beter zal worden. Ze laat me in slechts veertien woorden weten, dat het hier eindigt.
   De langste brief kwam van mijn jongste broer. Ondanks het feit dat hij – evenals mijn andere familieleden – het manuscript tot op heden niet heeft gelezen, is hij van mening dat ik een kwetsend manuscript heb geschreven. In dat kader wil ik graag één zin uit zijn brief citeren. …De woorden “mijn familie kwam als ‘foute Mussolini’s’ hierheen” waren niet de druppels die de emmer deden overlopen. Het was meer alsof de kraan met volle kracht werd opengegooid…
   Eenieder die het boek daadwerkelijk heeft gelezen, zal moeten beamen dat dit geenszins de strekking is van mijn verhaal. In de ogen van mijn jongste broer ben ik verworden tot een ongewenst kind in zijn omgeving. Ook hij wil dat ik uit zijn leven verdwijn.

Ik zal niet verdwijnen uit hun leven. Wellicht zullen wij elkaar niet meer zien in dit leven, maar verdwijnen zal ik niet. Wij maken deel uit van elkaars leven om de simpele reden dat wij tot onze dood, en zelfs daarna, broers en zussen van elkaar zijn en blijven. Ook het verhaal van Silvana, dat maar ten dele op waarheid berust, maakt deel uit van mijn leven.
   De scheiding met mijn broers en zus is niet veroorzaakt door het verschijnen van dit boek. Dit boek is geschreven vanwege de scheiding. Dat is immers de rode draad in het hele verhaal. Een geschiedenis die zich herhaalt.

Ik hoop dat al onze kinderen hiervan leren.