zondag 2 januari 2011

Interview met mijzelf

Hoe ben je op het idee gekomen om te gaan schrijven?


Toen mijn moeder is overleden, vijf jaar geleden, is er veel veranderd. Dat zal voor veel mensen herkenbaar zijn. Je bent dan niet alleen je laatste ouder kwijt, maar – in ons geval – ook het bindmiddel dat de familie al die jaren bij elkaar heeft gehouden. Er veranderde in mijn beleving veel in de verstandhouding tussen de achtergebleven broers en zussen. Iets waarover niet werd gesproken met elkaar. Omdat ik moeite had met die veranderde situatie, en er niemand was met wie ik daar over kon praten, ben ik begonnen met schrijven.
In eerste instantie als dagboek. Maar op aandringen van een goede vriendin ben ik het gaan herschrijven tot een boek, waarin het niet meer over mij ging, maar over Silvana. Met de komst van Silvana was ik overigens beter in staat om als buitenstaander, objectiever naar de situatie te kijken. Bovendien kreeg ik hierdoor de vrijheid om situaties toe te voegen, personages te veranderen en er naar hartenlust op los te fantaseren, wanneer daar aanleiding voor was binnen de context van het verhaal.

Hoe zijn de reacties?


Over het algemeen wordt er heel enthousiast en positief gereageerd, met name door onbekenden die delen van mijn manuscript hebben gelezen. Op de site van www.tenpages.com  en op mijn eigen site www.hetzusje.nl staan meerdere fragmenten, die erg veel lezers nieuwsgierig hebben gemaakt. Het feit dat er ruim 130 aandeelhouders bereid zijn geweest om ruim 2.000 aandelen te kopen, bevestigt wel, dat er vertrouwen is in het bestaansrecht van deze roman.

Is je boek autobiografisch?


Dat is een vraag die me tijdens de promotie en in interviews de afgelopen maanden vaak is gesteld. Die vraag heb ik altijd een beetje ontweken en daar nooit expliciet een uitspraak over gedaan. Door het al die tijd te omschrijven als autobiografisch proza heb ik dat enigszins in het midden gelaten, omdat ik mijn familie hier niet in wilde betrekken.

Inmiddels is er veel veranderd, ook met betrekking tot mijn familie.
Wanneer mijn boek wordt uitgegeven, ik hoop medio 2011, dan zal ik daar uitgebreid op terugkomen. De reacties van mijn broers, zus en zwager spelen daarbij een belangrijke rol. Die specifieke reacties bevestigen nu precies datgene dat ik in ‘Het Zusje van Vroeger’ heb geprobeerd te verwoorden. 

Ben je al bezig met een volgend boek?


Op dit moment gaat er veel tijd en energie naar het uitgeven van ‘Het Zusje van Vroeger’, maar de inhoud van mijn volgende boek staat in grote lijnen al vast.
In ‘Het Zusje van Vroeger’ wordt zijdelings gesproken over Joost, de overleden man van zus Carmen. Mijn volgende roman is volledig gewijd aan Joost.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten