donderdag 20 januari 2011

Waarom heet ik niet gewoon Truus?


Het Handwoordenboek der Nederlandsche Synoniemen (1908) omschrijft ‘Geduld’ als volgt:

Geduld — lijdzaamheid. Eigenschappen, die ons het leed dat ons overkomt, stil doen dragen. Geduld heeft behalve de betekenis van lijdzaamheid  ook die van kalme, bedaarde volharding in het wachten op iets.

Bedaarde volharding in het wachten op iets. In mijn geval het wachten op de eerste redactie van ‘Het Zusje van Vroeger’.

Inmiddels heb ik als schrijver gemerkt, dat het schrijven me nog het gemakkelijkst afgaat van alles dat met het schrijven van een roman te maken heeft. Om maar wat te noemen: je boek promoten, netwerken en lobbyen, of interviews geven. Allemaal niet zo mijn ding, hoewel ik heb ontdekt dat ik intussen wél zo ver ben, dat ik ‘De Wereld Draait Door’ of ‘Pauw & Witteman’ niet meer schuw. Die kan ik inmiddels wel aan.
Nee, dan het wachten. Dat blijkt een veel groter struikelblok.
Je geduld verlies je immers het makkelijkst, wanneer je het niet bezit.

Dat heeft me ertoe gebracht op zoek te gaan naar oplossingen om mijn geduld te ontwikkelen, ondanks de paradoxale gedachte dat, hoe meer je ervan bezit, hoe meer je te verliezen hebt. Maar dat daargelaten.
Tot mijn verbazing las ik tijdens mijn zoektocht, dat geduldige mensen gezonder zijn, omdat ze meer rekening houden met de langetermijngevolgen van hun gedrag.
Niet voor niets speelt geduld een belangrijke rol in alle wereldreligies:

Geduld is de sleutel van het bestaan. Daarin wordt dan de vergelijking gelegd met het ontstaan van een kind, de groei van het gewas en de schepping van de aarde. En telkens weer komt het op hetzelfde neer. Geduld.
Het Arabisch heeft zelfs een jongensnaam die ‘geduldig’ betekent: Sabir.

Daarmee moest ik gelijk denken aan een interview met Louis van Gaal dat ik onlangs las. Hij vertelde daarin dat zijn vrouw erg geduldig was. Jaren geleden al, had hij gezegd dat hij op zijn 55e zou stoppen met zijn werk als trainer. Inmiddels is hij bijna 60. In datzelfde interview gaf hij aan, dat hij na Bayern nog algemeen directeur van Ajax wilde worden. Zijn vrouw moest dus nog maar even geduld hebben.

Truus. Zo heet ze: Truus. Nu zou ik denken, dat Truus ‘geduldig’ betekent. Maar dat is niet zo. Truus betekent: De krachtige met de speer.

Toch zou ik willen, dat ik Truus heette.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten