Zwemmen met kunstjes

Valkuilen. Ik heb er zoveel, dat je het bijna een greppel kunt noemen.

Geduld, die had ik al eens genoemd. Maar er zijn er nog veel meer. In mijn enthousiasme ben ik nogal eens geneigd om vol overgave in het diepe te duiken, dat is er ook zo een. Daar is op zich niets mis mee, maar dan moet je wel zeker weten dat je goed kunt zwemmen.

Neem nou mijn glossy. Het begon met een grapje, en twee dagen daarna stond voor mij als een paal boven water, dat die glossy er zou komen. En die komt er ook! Maar met mijn duik in het diepe kwam ik er al snel achter dat één zwemdiploma niet genoeg is om die paal te halen, zonder af en toe eens flink kopje onder te gaan. Voor het maken van een mooie glossy zijn enthousiasme en creativiteit niet voldoende. Een art-director en een eindredacteur beschikken over kwaliteiten en kennis die ik niet beheers.

Al zou het hoestend en proestend zijn, al zou ik me af en toe verslikken, al zou ik af en toe moeten watertrappelen: Het Zusje zou er absoluut komen, daar twijfelde ik geen seconde aan. Ik kan namelijk wel zwemmen, maar niet met kunstjes.

En dan ineens dienen zich daar zomaar uit het niets drie reddingsboeien aan, die er samen voor zorgen dat ik niet kopje onder ga. Deze mannen kunnen kunstzwemmen. Zij weten precies hoe je de overkant zo glansrijk mogelijk haalt. Glossy-waardig, zeg maar.

Ze weten het zelf nog niet, maar stiekem noem ik ze al ‘mijn glossy-mannen’: Kym, Thijs en Anton.

Kym heet voluit Kym To. En Thijs attendeerde me er al op, dat er eigenlijk een ‘f’ achter moet. Kym is namelijk ‘Tof’.

Maar ja, dat zijn ze alle drie. Dus eigenlijk moet die ‘f’ er bij alle drie achter. Hoewel, dan komt Thijs er wel beroerd van af. Nee, Thijs krijgt een ‘k’.

Daarom mag iedereen het weten. Mijn glossy wordt fantastisch! Met dank aan:

Kym To’f’,

Thijs Verster’k’, en

Anton Cramer’f’.

Voor alle duidelijkheid, dat zijn de mannen van:

Buro1hoog en

DDDcommunicatie